Το
λάδι το βρίσκουμε στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια,
Στη
10η ραψωδία της Ιλιάδας ο Οδυσσέας κι ο Διομήδης επιστρέφουν στο στρατόπεδο
ταλαιπωρημένοι από την αποστολή κατασκοπείας στο Iλιο:
«Κι
αφού λουστήκαν πια κι αλείφτηκαν καλά με λάδι, επήγαν και κάθισαν να φαν...»
(Κ,
57)
Και
στην Οδύσσεια, ο Οδυσσέας διηγείται για τις περιποιήσεις που του επιδαψιλεύανε
οι νεράιδες στο παλάτι της Κίρκης:
«Σα
μ' έλουσε και μ' έτριψε με μυρωδάτο λάδι
μου
φόρεσε πεντάμορφη χλαμύδα και χιτώνα...»
(K,
364)
Κι
όταν η βασίλισσα των Φαιάκων ετοιμάζει την κόρη της Ναυσικά να πάει με τις
δούλες στο ρέμα, να πλύνουν τα ρούχα :
«της
έδωσε κι ένα ροΐ χρυσό, γεμάτο λάδι
ν'
αλείψει αυτή κι οι σκλάβες της το σώμα, αφού λουστούνε...»
(Z,
79)
Κι
όχι μόνο αυτό· ακόμα και τις χαίτες των αλόγων τις αλείφανε με λάδι, όπως λέει
ο Αχιλλέας που οργανώνει αγώνες -και αγώνες αρματοδρομίας- προς τιμήν του
Πατρόκλου:
«μα
τώρα εγώ με τα μονόνυχα φαριά μου
δε
θα τρέξω
τι
τέτοιο αρματηλάτη χάσανε, στον κόσμο ξακουσμένο,
που
με νερό καθάριο ως τα 'λουζε, γεμάτος καλοσύνη
με
λάδι ακράτο τους περίχυνε κάθε φορά τις χήτες...»
(Ψ,
281)
Αυτά
και τίποτε άλλο. Oσο για τον λύχνο, «μια λέξη μονάχα» στην Οδύσσεια «κι εκείνη
αβέβαιη»:
«...κι
ομπρός τους η Παλλάδα
με
φως λαμπρό τους έφεγγε, λύχνο χρυσό κρατώντας...»
(χρύσεον
λύχνον έχουσα...) K, 364
….Φιντάνι ελιάς
στενόφυλλης μες στην αυλή μου ανθούσε,
κι ολόγυρα της έχτισα
μια κάμαρα, φτιασμένη
με μάρμαρα πελεκητά και
με σκεπή από πάνω
κι έβαλα πόρτες
ταιριαστές κι ομορφοκαμωμένες…
(Όμηρος, Οδύσσεια, Ψ
195-198)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου