Μύθοι και Παραδόσεις

   

 Σύμφωνα με τους Αρχαίους, οι Κουρήτες και οι Ιδαίοι Δάκτυλοι είναι εκείνοι που διαδίδουν την ελιά στον ελληνικό χώρο.Τους αγαθούς αυτούς δαίμονες τους θεωρούσαν οι Κρήτες της εποχής του Διόδωρου του Σικελιώτη σπουδαίους ευεργέτες της ανθρωπότητας, εφευρέτες τεχνικών και αντικειμένων, μεταλλουργούς και γιατρούς, εφευρέτες της μελισσοκομίας, της κτηνοτροφίας, των κυνηγετικών όπλων (του τόξου), του τελετουργικού χορού,του τυμπάνου κ.α.

 

 Μια άλληεκδοχή της μυθολογία, λέει ότι, ο εφευρέτης του αθλητισμού και ο θεμελιωτής των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ο Ιδαίος Ηρακλής, ο οποίος φύτεψε για πρώτη φορά αγριελιά στην Ολυμπία. Ο Κρητικός Κουρήτης ή Ιδαίος Δάκτυλος Ηρακλής (δεν έχει σχέση με το γνωστό ήρωα της ελληνικής μυθολογίας) είχε φέρει την αγριελιά από τον Βορρά ή από την πατρίδα του, την Κρήτη. Ο Ιδαίος Ηρακλής είχε τέσσερα αδέρφια, τον Παιωναίο, τον Επιμίδη, τον Ιάσιο και τον Ίδα. Ο μεγαλύτερος αδερφός τους πήγε κάποια μέρα στην Ολυμπία για να τρέξουν. Ήταν ο πρώτος αγώνας δρόμου που έγινε στον κόσμο! Ο Ηρακλής στεφάνωσε τον νικητή με ένα κλαδί από την ελιά που είχε ο ίδιος φυτέψει εκεί. Κι από τότε έμεινε η συνήθεια να στεφανώνουν με κλαδιά – στεφάνια αγριελιάς τους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων. Από την Ολυμπία η ελιά επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Πελοπόννησο και στη συνέχεια μεταφυτεύθηκε στην Αθήνα.

   Το κλαδί ελιάς που κρατούσε ένα περιστέρι ήταν για τον Νώε ο οιωνός ότι η ανθρώπινη ζωή θα ξανάρχιζε στη γη, μετά τον βιβλικό κατακλυσμό.

    Ο Χριστός στο όρος των ελαιών σε ελιά ακούμπησε το κουρασμένο σώμα του και προσευχήθηκε λίγο πρίν τον πιάσουν οι Εβραίοι και τον σταυρώσουν.

                    Στους Μινωίτες. Σημαντική σ`αυτό το μύθο είναι η αναφορά της Πότνιας Αθάνας στις πινακίδες της Γραμμικής Β' Γραφής που βρέθηκαν στην Κνωσό και δείχνει τη σύνδεση της θεάς με την προϊστορική θρησκεία της Κρήτης.

         

Μια άλλη παράδοση του λαού μας ιστορεί:
Οι Εβραίοι κυνηγούσαν το Χριστό να τον πιάσουν και να τον σταυρώσουν. Οι άνομοι τον ακολουθούσαν κοπάδι, χωρίς να τον αφήνουν να ησυχάσει. Έφτασε σε μια ελιά κάθισε από κάτω και ακούμπησε το κεφάλι του στον κορμό της για να πάρει λίγο ύπνο. Ο ύπνος, όμως δεν ερχόταν. Από την πολύ στεναχώρια έκλαψε και τα δάκρυα του πότισαν τις ρίζες του. Ποτισμένη από τα θεία δάκρυα του Χριστού, είναι ευλογημένο δέντρο. Γι΄αυτό είναι πόσιμο το λάδι της και δίνει το φως στα  καντήλια των Εκκλησιών.

Άλλες παραδόσεις

Κάθε βράδυ, οι μανάδες σταύρωναν τα παιδιά τους με λάδι από το καντήλι για να μη βλέπουν άσχημα όνειρα.

Οι ναυτικοί μας, όταν έπεφταν σε τρικυμία, έριχναν στη θάλασσα λάδι από το καντήλι που βρισκόταν στο εικονοστάσι του πλοίου, για να ηρεμήσει η θαλασσοταραχή.

Υπάρχει παράδοση στην Κύπρο, τα στέφανα του γάμου να φτιάχνονται από κλαδί ελιάς, επειδή η ελιά συμβολίζει τη γονιμότητα.

ΜΥΘΟΙ & ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ 

ΕΛΑΙΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ

 Αρχαία Αίγυπτος

Πίστευαν ότι η θεά Ίσις, γυναίκα του Όσιρη, κρατούσε το μυστικό για την καλλιέργεια της ελιάς. επίσης χρησιμοποιούσαν το ελαιόλαδο για να διευκολύνουν τη μεταφορά των ογκολίθων με τους οποίους έφτιαχναν τις πυραμίδες.

Πορτογαλία

Στην Πορτογαλία, υπάρχουν προσευχές για να διώξουν τα δαιμόνια. Σε αυτές τις προσευχές αναφέρεται το ελαιόλαδο σαν μέσο που εξαγνίζει το κακό.

Χώρες της Μεσογείου

Σε αρκετές αγροτικές περιοχές της Μεσογείου οι άνθρωποι πετούν λάδι στο έδαφος για να έχουν καλή σοδειά ή για να ευχαριστήσουν για την καλή σοδειά που είχαν.